Myślistwo od niepamiętnych czasów związane było z naszą historią i tradycją. Uczyło zręczności i odwagi. W dawnych wiekach puszcze i lasy polskie obfitowały w zwierzynę grubą jak niedźwiedzie, żubry, łosie, jelenie, dziki, sarny i drobną jak zające i ptactwo. W staropolskiej kuchni wyroby z dziczyzny odgrywały ważną rolę.

Produkty z dziczyzny różnią się od tych wyrabianych ze zwierząt domowych wyglądem, smakiem i zapachem. Związane jest to z innym rodzajem pobieranego pożywienia, które składa się w większości z urozmaiconego pokarmu roślinnego. Zwykle są to trawy, zioła, liście oraz pączki roślin drzewiastych. W skład diety różnych zwierząt wchodzą również pędy roślin, żołędzie, orzeszki bukowe, owady, grzyby jak i małe gryzonie.

Zwierzyna leśna ma całkowicie inną dietę oraz całkowicie inny chów, niż zwierzęta hodowlane. Całe dnie spędzają na bieganiu, po czystych ekologicznie łąkach i lasach. Nie bez znaczenia jest również fakt, że wyroby z dziczyzny zawierają znacznie mniej tłuszczu i cholesterolu niż inne, popularne mięsa – drobiowe, wieprzowe i wołowe. Mięso z dziczyzny jest absolutnie wolne od stymulatorów wzrostu, hormonów oraz antybiotyków.